Η οικοδόμηση της εμπιστοσύνης απαιτεί τη συμμετοχή και των δύο συντρόφων. Απαιτεί δέσμευση και προσπάθεια από κοινού. Αν κανένας από τους δύο δεν είναι πρόθυμος να εργαστεί για αυτό, οι πιθανότητες να διατηρηθεί η σχέση είναι πολύ περιορισμένες. Ένα χαρακτηριστικό της εμπιστοσύνης είναι ότι είναι αμοιβαία.
1. Η αξία της συνέπειας
Η εμπιστοσύνη δεν μπορεί να απαιτηθεί, αλλά πρέπει να κερδηθεί μέσω αξιόπιστης συμπεριφοράς. Είναι αυταπάτη να περιμένουμε από τον σύντροφό μας να μας εμπιστευτεί αν εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να δεσμευτούμε σε μια σταθερή στάση.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τα προσωπικά μας όρια και τις δυνατότητές μας. Πολλοί άνθρωποι μπαίνουν σε γάμο ή σχέσεις, παραβλέποντας τις βαθύτερες ανάγκες τους. Αυτή η ανισορροπία μπορεί να αποδειχθεί μη βιώσιμη καθώς η σχέση εξελίσσεται. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι απαραίτητο να έχουμε μια ειλικρινή στάση και να ανοίξουμε διάλογο με τον σύντροφό μας. Η διατήρηση μιας λειτουργικής σχέσης εμπιστοσύνης είναι αδύνατη αν δεν γνωρίζουμε ή αγνοούμε τις δικές μας «κόκκινες γραμμές».
2. Ο δρόμος είναι εκτενής
Η διαδικασία επούλωσης ενός συναισθηματικού τραύματος δεν ολοκληρώνεται σε λίγες ημέρες. Είναι ουσιώδες και για τους δύο συντρόφους να κατανοήσουν ότι απαιτούνται χρόνος και προσπάθεια. Χρειάζεται χρόνος για να αποκατασταθούν οι συναισθηματικοί κόμποι που εμποδίζουν την αυθεντική έκφραση των συναισθημάτων. Οι άνθρωποι είναι επιφυλακτικοί στο να ρισκάρουν ξανά τον πόνο, γι’ αυτό το λόγο η διαδικασία προσέγγισης απαιτεί υπομονή.
3. Η ταυτοποίηση του συναισθήματος
Για να μπορέσει να αναγεννηθεί η εμπιστοσύνη, είναι απαραίτητο ο σύντροφος που έχει προκαλέσει τον πόνο να αναγνωρίσει και να αποδεχθεί τα συναισθήματα του άλλου. Η άρνηση της οπτικής και των συναισθημάτων του άλλου, καθώς και η υποτίμηση της επίδρασης της συμπεριφοράς του, καθιστούν δύσκολη οποιαδήποτε προσπάθεια προσέγγισης. Είναι σημαντικό να νιώθουμε ασφαλείς συναισθηματικά δίπλα στον σύντροφό μας.
Από την άλλη πλευρά, ο σύντροφος που νιώθει προδομένος πρέπει να κατανοήσει ότι πίσω από τον θυμό και την οργή του κρύβεται βαθύς πόνος και φόβος. Αυτή η κατανόηση αποτελεί το πρώτο βήμα για να μπορέσει να ξεκινήσει τη διαδικασία επανασύνδεσης με τον άλλον.
4. Η σχέση δεν μπορεί να παραμείνει η ίδια
Η διαδικασία επούλωσης των πληγών δεν υποδηλώνει ότι η σχέση θα επιστρέψει στην προηγούμενη κατάσταση. Οι δύο σύντροφοι πρέπει να επανεξετάσουν τον τρόπο που αλληλεπιδρούν, να αναγνωρίσουν τι δεν λειτουργεί πια σύμφωνα με την αρχική τους «συμφωνία» και να δεσμευτούν εκ νέου για τον νέο τρόπο που θα προχωρήσουν μαζί.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να «ξεχάσουν», ούτε να επαναφέρουν συνεχώς την ίδια πληγή. Αντίθετα, απαιτεί να αναγνωρίσουν τα συναισθήματά τους, να δώσουν χρόνο και, περνώντας από τα διάφορα στάδια της επούλωσης, να επιλέξουν ξανά αν επιθυμούν να είναι μαζί.
5. Η θεραπεία έχει τη δυνατότητα να προσφέρει βοήθεια
Ο πόνος και η απόσταση ανάμεσα στους συντρόφους μπορεί να είναι τόσο έντονα που να καθιστούν αδύνατη την αυτοδύναμη πορεία προς την επούλωση. Η θεραπεία ζεύγους μπορεί να προσφέρει σημαντική βοήθεια, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου η ένταση και η ρήξη στη σχέση είναι ιδιαίτερα σοβαρές. Αυτή η διαδικασία μπορεί να δημιουργήσει ένα ασφαλές περιβάλλον, όπου οι δύο σύντροφοι θα έχουν την ευκαιρία να αποκαλύψουν τις βαθύτερες πληγές τους και να προσπαθήσουν για μια νέα προσέγγιση.
Πηγή: govastileto.gr
