Η ανεργία, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας σε συνδυασμό με την οικονομική δυσχέρεια που βιώνουν οι πολίτες ενισχύουν το αίσθημα ανασφάλειας στον πολίτη κι οδηγούν στην αισχροκέρδεια, στην διατήρηση της παραοικονομίας κι ακόμη στην εγκληματικότητα.
Το πρόβλημα της ανεργίας είναι αναμφισβήτητα ένα από τα κυρίαρχα ζητήματα που απασχολούν τόσο την ελληνική κοινωνία όσο και τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πολλά είναι τα αίτια που οδήγησαν τη χώρα μας και άλλες χώρες στην Ευρώπη γενικότερα σε ανησυχητικά ποσοστά ανεργίας, ελαστικών σχέσεων εργασίας κι ως εκ τούτου στη μείωση της καταναλωτικής δύναμης των πολιτών.
Στα βασικότερα αίτια συγκαταλέγονται:
Η μείωση του αριθμού των μικρομεσαίων επιχειρήσεων ως αποτέλεσμα του υψηλού κόστους συντήρησης των επιχειρήσεων ιδιαίτερα την περίοδο της πανδημίας και στη συνέχεια κατά την ενεργειακή κρίση.
Η μείωση του αριθμού των προσλήψεων στον ιδιωτικό τομέα λόγω του αυξανόμενου κόστους καταβολής φορολογικών κι ασφαλιστικών υποχρεώσεων των υπαλλήλων σε συνδυασμό με την έλλειψη ενισχυτικών οικονομικών εργαλείων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Η νομοθεσία που καταργεί ουσιαστικά το οκτάωρο για τους εργαζόμενους (ν.4808/21) επιτρέποντας την υπερωριακή απασχόληση.
Η ανταγωνιστική λειτουργία της παγκόσμιας αγοράς για βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων, άρα και η μείωση του αριθμού των ανειδίκευτων εργαζομένων με στόχο τη βελτίωση των προσφερόμενων αγαθών.
Η τεχνολογική εξέλιξη που αντικατέστησε σε πολλές βιομηχανίες κι επιχειρήσεις γενικότερα το απασχολούμενο εργατικό δυναμικό με ρομπότ και κατασκευές νέας τεχνολογίας που σε βάθος χρόνου μειώνει κατά πολύ το κόστος παραγωγής άρα καθιστά βιώσιμη και κερδοφόρα την επιχείρηση.
Η αναγκαιότητα περαιτέρω εξειδικεύσεων αλλά και δημιουργία νέων επαγγελμάτων στην εποχή της 4ης βιομηχανική επανάστασης.
Οι καταστροφές που προκάλεσαν οι πυρκαγιές και οι πρόσφατες πλημμύρες.
Η μεταφορά πολλών επιχειρήσεων σε κράτη που δεν ανήκουν στην Ε.Ε. και που προσφέρουν για τις εταιρίες κι επιχειρήσεις φορολογικό παράδεισο και χαμηλό κόστος παραγωγής.
Μπροστά σ’ αυτή την πραγματικότητα καθώς οι οικονομίες των κρατών οχυρώνονται απέναντι στις νέες προκλήσεις απαιτείται νέος σχεδιασμός στον επαγγελματικό προσανατολισμό αλλά και στη δυνατότητα αλλαγής επαγγέλματος σε παρεμφερείς τομείς για την αντιμετώπιση της ανεργίας.
Παράλληλα απαραίτητη είναι η διαρκής ανανέωση σε μηνιαία βάση των στοιχείων της προσφοράς και ζήτησης στην εγχώρια παραγωγή αλλά και η χρήση οικονομικών εργαλείων που θα στηρίξουν την έναρξη κι αρχική συντήρηση των επιχειρήσεων.
