Το περιστατικό με τον άγριο ξυλοδαρμό του δικηγόρου Άρη Μερεντίτη έχει ταρακουνήσει για τα καλά την κοινωνία των Τρικάλων, καθώς οι φερόμενοι ως δράστες είναι ανήλικοι .
Η Σοφία Βενέτη, πρόεδρος του ΣΥΠΕ και μητέρα με ανάρτηση της, στο Facebook παραθέτει γεγονότα που χτυπούν δυνατά το καμπανάκι του κινδύνου.
Μάλιστα, ταγκαρε τόσο τον αντιδήμαρχο Παιδείας Μιχάλη Λάππα, όσο και τον διευθυντή της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Τρικάλων Αλέξανδρο Καπανιάρη για να τους παραθέσει τον έντονο προβληματισμό της.
Η ανάρτηση
“Καθημερινές ιστορίες στην μικρή μας πόλη . Έτος 20241.
Σαββατο ξημερώματα, νεαρός έξω από bar επί της Στρατηγού Σαράφη μαχαιρώνει πισώπλατα με μανία, έναν νεαρό ο οποίος έτυχε να φοράει μπουφάν παρόμοιο με μπράβο του μαγαζιου (όπως πληροφορηθηκα) με τον οποίο είχε λογομαχισει νωρίτερα.
2. Δευτέρα 7 το πρωί, σε κεντρικό δρόμο, φίλος ξεκινώντας να πάει στην εργασία του, δέχεται επίθεση πισώπλατα με χτυπηματα στο κεφαλι και αφού καταφέρνει να σηκωθεί μετά από λυποθυμικο σοκ, μονος και αβοηθητος μέσα στα αίματα αναζητά βοηθεια γυρνώντας στο σπίτι του. Κανένας δεν είδε, κανένας δεν άκουσε, κανένας δεν βοήθησε .Επίσης πληροφορίες λένε ότι ο άτυχος είχε την ατυχία να έχει το ίδιο αυτοκίνητο με άλλον που ήταν στόχος.
3. Γνωστός τρικαλινος δικηγόρος Σάββατο ξημερώματα γυρίζει στο σπίτι του σε κεντρικότατο δρόμο και δέχεται άγρια επίθεση από 3 16χρονους . Και αυτός μόνος και αβοηθητος κάλεσε τις πρωτες βοηθειες και την αστυνομία.
Επιθέσεις που γίνονται στην πλατεία δεσποτικου από ανήλικα και πόσες άλλες σε διάφορα σημεία της πόλης. Διακίνηση ναρκωτικών επίσης σε κεντρικά σημεία της πόλης.
Τα γνωστά bar της πόλης σερβίρουν αλκοόλ στα ανήλικα χωρίς να υπάρχει έλεγχος από την αστυνομία. Και καθώς τα γράφω, διαπιστώνω πως όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα τρίγωνο που είναι το κέντρο της πόλης. Πιο κέντρο δεν υπάρχει.
Και όλα αυτά εντός του 2024. Και ολα αυτα μεσα σε λίγες μέρες. Και αρχίζω να φοβάμαι γιατί νοιώθω ανασφάλεια στην πολη μου. Αλλα δεν θέλω να με κυριεύσει ο φόβος. Σκέφτομαι ότι κάτι πρέπει να κάνουμε ως μέλη της κοινωνίας.Δεν μπορούμε να μένουμε σε διαπιστώσεις.
Οι γονείς μέσω των Συλλόγων γονεων και κηδεμονων, οι εκπαιδευτικοι μαζί με τις δ/νσεις εκπαίδευσης, οι ψυχολόγοι, οι κοινωνικες δομες, η αστυνομική διεύθυνση , η δημοτική αρχή, η περιφερειακη αρχή, οι πάντες. Να δούμε πως μπορούμε να σώσουμε τα παιδιά. Όλα τα παιδιά. Γιατί και οι θύτες μάλλον υπηρξαν θύματα αυτής της κοινωνίας που πρέπει επειγόντως να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε. Ρομαντικό??? Ίσως. Αλλά μονο αν σώσουμε το παιδι υπαρχει ελπιδα. Γι’ αυτό ας δράσουμε. Ολοι!”.
